Skip to content

តើអ្នក​ស្គាល់​ និង ចេះ​ប្រើ​សញ្ញា​មួយនេះ​ដែរ ឬទេ?

គោមូត្រ (៚) ត្រូវ​បាន​ឃើញ​មាន​ប្រើ​ញឹក​ញាប់​នៅ​លើ​បណ្ដាញ​សង្គម​ Facebook គួរ​ឱ្យ​កត់​សម្គាល់​ក្នុង​ពេល​ថ្មីៗ​នេះ។ តែ​អ្វី​ដែល​ជា​បញ្ហា​គឺ​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​ត្រឹម​​ត្រូវ​ទេ។ តើ​អ្នក​ដឹង​របៀប​ប្រើ​ប្រាស់​ឬ ទេ? បើ​តាម​វចនានុក្រម​សម្ដេច​សង្ឃ​ ជួន​ណាត​​​ សញ្ញា​គោមូត្រ គេ​ប្រើ​សម្រាប់​​បញ្ចប់​សេចក្ដី ជា​ពិសេស​ក្នុង​ការងារ ឬ​ក្រដាស​កិច្ចការ​ផ្នែក​​រដ្ឋបាល​ផ្លូវ​ការ គេ​ច្រើន​ឃើញ​មាន​សរសេរ​នៅ​ចុង​ទំព័រ ឬចុង​បញ្ចប់​នៃអត្ថបទ ដែល​បង្ហាញ​ពី​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​បាន​ត្រឹម​ត្រូវ​ជា​ចុង​ក្រោមបង្អស់​ ដើម្បី​ចែក​ចាយ​ បោះ​ពុម្ព​ផ្សាយ និងអាចដាក់​ឱ្យ​ប្រើ​ប្រាស់​ជា​ផ្លូវ​ការ។

ម្យ៉ាង​វិញ​ទៀត អ្នក​ប្រើប្រាស់ខ្លះ​ក៏​មិន​ច្បាស់​ពី​សញ្ញា​គោមូត្រ ពេល​ប្រើ​ចេេះ​តែ​ប្រើ​តាម​គ្នា គូស​វាស​ៗ ឱ្យ​ស្រដៀងៗគ្នាទៅ។ អ្នក​ប្រើ​ប្រាស់ខ្លះ​​គូសសរសេរ​បន្ថែម​ឈ្មោះ ដែលមាន​លក្ខណ ៈប្រើជា​គោមូត្រ​ តែ​មិនមែន​សញ្ញា​គោមូត្រ។ ឯកសារ​ខ្លះ​មាន​ការ​ត្រួត​ពិនិត្យ​ច្រើន​ដំណាក់​កាល ដូច្នេះ​យើង​ឃើញ​មាន​ សញ្ញាគូសច្រើន​ដល់ទៅពីរ ឬ បី តែ​ខ្ញុំ​មិនអាច​សន្និដ្ឋាន​ថាអ្នក​សរសេរប្រើជា​សញ្ញា​គោមូត្រ ​ឬ​ មិនមែន​ ពីព្រោះ​វា​ហាក់​ដូច​ជា​មិន​មែន​ជា​សញ្ញា​គោមូត្រ។ សរុបមក ការ​លើក​ឡើង​របស់​យើង​ នៅ​ពេល​នេះ​គ្រាន់​តែ​ជា​ការបំផុស​ការ​យកចិត្ត​ទុក​ដាក់​ក្នុង​ការ​ប្រើ​ប្រាស់​ភាសា​ខ្មែរ និង សញ្ញា​វណ្ណយុត្តិក្នុង​ភាសា​ខ្មែរ​ប៉ុណ្ណោះ។

អត្ថន័យ​ពី​វចនានុក្រមសម្ដេចសង្ឃជួនណាត៖
គោមូត្រ = (សំ.),(បា.)(គោមុត្ត “ទឹក​នោម​គោ”) ឈ្មោះ​គ្រឿង​វណ្ណយុត្តិ​មួយ​យ៉ាង មាន​សណ្ឋាន​ស្រដៀង​នឹង​កង្កាញ់​ទឹក​នោម​គោ (៚) សម្រាប់​ប្រើ​សរសេរ ដាក់​ត្រង់​កន្លែង​បញ្ចប់​សេចក្ដី ដែល​ចប់​អស់​ហើយ​ត្រឹម​ប៉ុណ្ណោះ, ច្រើន​ប្រើ​ក្នុង​ទី​ចប់​ស្រេច​នៃ​កាព្យ ។ គ្រឿង​វណ្ណយុត្តិ​នេះ អ្នក​លង្កា​ទ្វីប ប្រើ​ដាក់​ត្រង់​ទី​ចប់​នៃ​គាថា​បាលី​មួយ​ៗ សម្គាល់​ជា​ខ្យល់​សំឡេង​រន​រន្ថាន់​ដូច​កង្កាញ់​រលក តាម​ទំនង​បទ​ សរភញ្ញ ម្យ៉ាង​ដែល​ហៅ​ថា តរង្គៈ ; ប្រហែល​ជា​ពួក​បុព្វ​បុរស​របស់​យើង​ពី​ដើម​ប្រើ​បែប​នេះ​តាម​លង្កា​ទ្វីប សម្រាប់​ដាក់​ចំពោះ​តែ​ត្រង់​កន្លែង​បញ្ចប់​ពាក្យ​កាព្យ​ឃ្លោង ជា​គ្រឿង​សម្គាល់​សំឡេង​រន​ទេ​ដឹង ? លុះ​យូរ​ៗ​ត​មក ទោះ​បី​ពាក្យ​រាយ ក៏​ប្រើ​វណ្ណយុត្តិ​នេះ​ដែរ ។

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *