អត្ថន័យនៃពាក្យ “ការអប់រំជាន់ខ្ពស់” ឬ អាចហៅម្យ៉ាងទៀតថា “ឧត្តមសិក្សា” គឺមិនអាចពន្យល់បកស្រាយ ដោយសាមញ្ញបាននោះទេ។ តែបើនិយាយឱ្យសាមញ្ញ វាជាកម្រិតសិក្សា ដែលយើងត្រូវបន្តការសិក្សាបន្ទាប់ពីចប់វិទ្យាល័យគឺ សិក្សានៅ វិទ្យាស្ថាន មហាវិទ្យាល័យ ឬសាកលវិទ្យាល័យ ឬ ស្ថាប័នបណ្តុះបណ្តាល បច្ចេកទេសនិងវិជ្ជាជីវៈផ្សេងៗទៀត។
យើងអាចទាញទ្រឹស្តីជាមូលដ្ឋានបានថា ឧត្តមសិក្សា គឺស្ថិតក្នុងកម្រិតមួយដែលផ្តល់លក្ខណៈសម្បត្តិគ្រប់គ្រាន់សម្រាប់បុគ្គលណាម្នាក់ដើម្បីធ្វើការនៅកន្លែងដែលមានជំនាញវិជ្ជាជីវៈច្បាស់លាស់មួយ ហើយវាជាធម្មតានឹងត្រូវបានបង្រៀននៅក្នុងមជ្ឈដ្ឋាន ដែលមានរួមបញ្ចូល
នូវសកម្មភាពស្រាវជ្រាវដ៏ទំនើបមួយ។ កម្រិតថ្នាក់ឧត្តមសិក្សាទាំងនេះត្រូវបានទទួលស្គាល់នៅទូទាំងពិភពលោកថាជា កម្រិតដែលមានជំនាញឯកទេស ទូលំទូលាយ ហើយដែលនិយោជកបានរកឃើញថាមានប្រយោជន៍ជាខ្លាំងណាស់ចំពោះគេ។ វិស័យអប់រំនៅឧត្តមសិក្សា គឺផ្តោតជាចម្បងទៅលើកម្មវិធីសិក្សាដែលបានរៀបចំសិស្សឱ្យរួចរាល់សម្រាប់អាជីពផ្នែកវិទ្យាសាស្រ្តនិងការស្រាវជ្រាវតម្រង់ទិសដែលតម្រូវឱ្យមានជំនាញកម្រិតខ្ពស់ ។ វគ្គសិក្សាមួយចំនួនកំពុងត្រូវបាន តម្រង់ទិសឆ្ពោះទៅរកការលើកកម្ពស់ជំនាញជាក់លាក់ ជាក់ស្តែងនិង ជំនាញបច្ចេកទេស។ ការអប់រំជាន់ខ្ពស់គឺការអប់រំជាផ្លូវការដែលផ្តល់ដោយស្ថាប័នឧត្តមសិក្សា ហើយការបញ្ចប់ដោយជោគជ័យត្រូវបានសម្គាល់ដោយការប្រគល់សញ្ញាបត្រពីសាកលវិទ្យាល័យ ពោលគឺមានសញ្ញាបត្របរិញ្ញាបត្រ សញ្ញាបត្រអនុបណ្ឌិត សញ្ញាបត្របណ្ឌិត ឬសញ្ញាបត្រផ្សេងទៀត ។ ការចូលរៀនក្នុងស្ថាប័នអប់រំកម្រិតឧត្តមសិក្សា (ឧទាហរណ៍៖ មហាវិទ្យាល័យសាកលវិទ្យាល័យ ឬស្ថាប័នដែលមានកម្រិតស្មើ) ដែលជាទូទៅតម្រូវឱ្យមានវិញ្ញាបនបត្រមធ្យមសិក្សាទុតិយភូមិ ឬវិញ្ញាបនបត្រដែលមានតំលៃស្មើ។
ឧត្តមសិក្សារួមបញ្ចូលការសិក្សាក្រោយមធ្យមសិក្សាទាំងអស់ ការបណ្តុះបណ្តាលនិងការណែនាំស្រាវជ្រាវនៅស្ថាប័នអប់រំ មានដូចជាសាកលវិទ្យាល័យដែលត្រូវបាន អនុញ្ញាតថាជាស្ថាប័នអប់រំជាន់ខ្ពស់ដោយអាជ្ញាធររដ្ឋ និង រួមបញ្ចូលទាំងសកម្មភាពទាំងអស់នៅក្នុងប្រទេសដែលបានផ្តល់ឱ្យដែលចាត់ទុកថាជាការអប់រំជាន់ខ្ពស់ មិនមែនត្រឹមតែអ្នកដែលបានធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេលនៅសាកលវិទ្យាល័យធម្មតានោះទេ ប៉ុន្តែការអប់រំរយៈពេលខ្លី វគ្គសិក្សា និងការបណ្ដុះបណ្ដាល (ពហុជំនាញ មជ្ឈមណ្ឌល វិទ្យាស្ថានបច្ចេកទេស និងទម្រង់នានានៃសាលាជំនាញបច្ចេកទេស) ដែលមានរយះពេល 2-3 ឆ្នាំ និង វគ្គសិក្សាដែលទាក់ទងក្នុងការធ្វើឱ្យមានការប្រើប្រាស់បច្ចេកវិទ្យា ព័ត៌មាន និង ត្រូវបានគេកំណត់ថាជាផ្នែកមួយនៃឧត្តមសិក្សា ឬការអប់រំជាន់ខ្ពស់ដែរ។ ជារួមអាចនិយាយបានថា ការអប់រំកម្រិតឧត្តមសិក្សាទូទៅបានផ្តោតសំខាន់លើបញ្ហាបច្ចេកទេសនិងទ្រឹស្តី រីឯការអប់រំកម្រិតឧត្តមសិក្សាផ្នែកការបណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ គឺរៀបចំសិស្សនិស្សិតដើម្បីអនុវត្តជាក់ស្តែងក្នុងការធ្វើពាណិជ្ជកម្ម ឬវិជ្ជាជីវៈណាមួយជាក់លាក់ ។
ស្ថាប័នអប់រំជាន់ខ្ពស់ នៅតាមសាកលវិទ្យាល័យភាគច្រើនផ្តល់នូវមុខងារសំខាន់បីជាគោលដៅអប់រំចម្បងគឺ ការសិក្សា ការស្រាវជ្រាវ និងការរួមចំណែកអភិវឌ្ឍសង្គម។ មុខងារនៃការអប់រំ និង ការស្រាវជ្រាវ គឺដូចជាផ្នែកសងខាងនៃកាក់មួយ មានន័យថា ការស្រាវជ្រាវបានធ្វើឱ្យកម្រិតនៃការអប់រំមានកម្រិតខ្ពស់តាមដែលអាចធ្វើទៅបាន និង ច្រាសមកវិញការអប់រំ គឺជាការបណ្តុះនូវធនធានមនុស្សដើម្បីធ្វើការស្រាវជ្រាវ និង អភិវឌ្ឍសង្គមជាតិ។ បច្ចុប្បន្ននេះការរួមចំណែកអភិវឌ្ឍសង្គមជាតិត្រូវបានពឹងផ្អែងយ៉ាងខ្លាំងពីគ្រឹះស្ថានឧត្តមសិក្សា។ នេះមានន័យថាស្ថាប័នអប់រំជាន់ខ្ពស់ត្រូវមានសកម្មភាពដើម្បីធានាឱ្យបានថាចំណេះដឹងដែលបានប្រមូលនិងបណ្តុះបណ្តាល ហើយត្រូវបានផ្សព្វផ្សាយដោយផ្ទាល់ទៅដល់សង្គមវិញ។ មុខងារទាំងបីនេះត្រូវបានភ្ជាប់យ៉ាងជិតស្និទហើយគ្មានមុខងារណាអាចត្រូវបានបំបែកចេញនៅពេលគិតទៅដល់ការអប់រំជាន់ខ្ពស់។